Dit is de grootste uitdaging. Waar ook ikzelf tegen aanloop/liep. Nadat ik de moeilijke beslissing had gemaakt om vervroegd met verlof te gaan. Ik ben namelijk inmiddels 30 weken zwanger maar ben met 25 weken al met vervroegd verlof gegaan omdat ik steeds meer lichamelijke klachten kreeg waardoor ik voor mijn gevoel steeds minder goed mijn werk kon blijven doen. Daarna begon het proces van loslaten en accepteren dat je lichaam minder hard wil gaan dan je hoofd met je gedachten.
Dit was vooral waar ik tegenaan liep. Ik wilde zoveel maar mijn lichaam floot mij elke keer weer terug. Inmiddels heb ik een balans gevonden tussen het afwisselen van momenten dat ik actief wat doe en momenten dat ik echt rust pak. Het rust pakken kan variëren van slapen, muziek luisteren op de bank, een boek lezen op de bank of serie kijken. Dit hangt af van hoe moe ik mij voel. En ik heb geleerd om meer hulp te vragen. Op de dagen dat Coentje thuis is en ik voor hem zorg heb ik nu ook hulp van familie. Dit was allemaal best een uitdaging om te accepteren. Maar doordat ik zelf mijn grenzen heb verkend en aangevoeld heb wat ik nodig had, heb ik nu een balans gevonden weer steeds meer te kunnen genieten van mijn zwangerschap. Ik gebruik ook affirmaties die ik elke ochtend lees, zodat je een positieve start van de dag hebt!
Een side-step, affirmaties zijn positieve zinnen die je dagelijks herhaalt zodat je ze gaat geloven en gaat voelen. Waardoor je positiever in het leven kan staan en je meer joy kan verspreiden naar anderen. Want hoe beter het met jezelf gaat en je voor jezelf zorgt hoe beter je dit ook voor anderen kan doen!